Ankara Beşevler'de kuzenlerle paylaştığımız evden ne zaman hepbelabel çıkacak olsak Deniz o cümleyi söylerdi: "Cep telefonu, kimlik, cüzdan?". Biz de pıt pıt çantalarımıza ceplerimize bakıp "tamam, hepsini almışım" yapardık ve kapı huzurla kapanıp kitlenirdi.
Bu gece, üç kadeh şarap ve dört bira sonrası kafa bi milyon şeklinde kalkarken oturduğumuz yerden, her nasılsa kendimi içimden bunu söylerken buldum ben de. "Berfu, cep telefonu, kimlik, cüzdan?".
Evime giden yol boyunca bunu düşündüm!!!
Birilerinin sizi düşünmesi nasıl güzel birşeymiş...Bunun değerini anlamak ise buralara kısmetmiş.
