Bora Bilgin'in Sandeletli Seyyah bloğunu uzun zamandır takip ediyorum. İlk kez Rainbow /Middle East Gathering (mutlaka okuyun) deneyimiyle tanıdığım bu kırk bir yaşındaki gezgin doktor, haftasonu için İzmir'den otostopla Gürcistan'a giden; eşi ve on yaşındaki oğulları Can ile Brazilya'yı turlayan bir maceraperest.Kıskananların 'manyak' dediğini duyar gibiyim. Keşke hepimiz öyle olsak. Kitap okumak için bile 'vaktim olmuyor' diye uyduran biz çalışan familya insanları Bora'yı görüp feyz alalım. (Kitap için olmasa bile her boka 'vaktim yok' diyen kendimi birinci sıraya koyuyorum.) Bu blogdan öğrendiğim bir diğer önemli şey de 'para yok' meselesinin de ancak bir bahaneden ibaret olduğu. Zira Bora ve ailesi, birbirini ağırlamak üzerine kurulmuş web sitelerine üyeler.* Dışarıdan İzmir'e gelenleri kendi evlerinde ağırladıkları gibi, gittikleri yerlerde de aynı bağlantılar üzerinden ağırlanıyorlar. Bloğunda paylaştıklarının 'evsahipleri' yönü de oldukça zengin bu nedenle.
Bora Bilgin ve eşi Neşe Bilgin ayrıca, oğulları Can'ın dünyanın bir ucunda birçok şeyi deneyimlemesi için teşvik ediyorlar. Gittikleri yerlerdeki çocuklarla arkadaşlık ediyor, gidip büfedeki Brazilyalı amcadan Türkçe olarak gazoz istiyor.. En güzeli bence, 'Can'ın Gözünden' bölümüydü; onun da eline minik bir fotoğraf makinesi veriyorlar ve gördüklerini kendi gözünden çekmesini istiyorlar. Sonuç pek parlak değil tabi. Ama ben bu çocukla on yıl sonra karşılaşmak, tüm bu maceraları kendi gözünden nasıl hatırladığını dinlemek isterim.
Müziğe, sanata vs. yatkınlık gibi 'gezginliğe yatkınlık' diye bir şey olduğunu düşünüyorum. Gezen insan modeli genelde, dışarıdan hayranlıkla izlediğim ama kendime pek de uygulayamayacağım bir model, kabul ediyorum. Yine de Sandaletli Seyyah veya Gezgin Rocker** gibi meceraperestleri takip etmek bana bir nevi motivasyon sağlıyor, ufkumu genişletiyor. Bu yüzden de sizinle paylaşmak istedim.
Bora Bilgin, çok ilginç bir şekilde Google Reader'da görünen ama sitesinde görünmeyen, Brezilya gezilerinin son bölümünü anlattığı yazıda Seinfeld'den bir alıntı yapmış. Çok sevdim, onunla bitireyim:
"Büyükler için bütün bonibonların tadı aynıdır ama çocuklar sarı ile kahverenginin tadının çok farklı olduğunu bilirler"
*Bu sitelerin isimlerini biliyordum ama unuttum. Zaten pek fazla bilinmeyen, bu konuda oldukça samimi olanların bulunması gereken yerler.
** Gezgin Rocker'la ilgili siteden biraz bilgi:
Karayoluyla Asya Gezisi
Bu site 2004/2005 yıllarında gerçekleştirdiğim 6,5 ay süren karayoluyla Asya gezisi ile bilgileri içermektedir. Yolculuğumun ilk etabını karayoluyla İran, Pakistan, Hindistan ve Nepal oluşturdu. Sonrasında ise uçakla Myanmar(Burma)'a geçtim ve ardından gene karayoluyla Tayland, Kamboçya ve Vietnam'ı gezdim. Yolculuğun son durağı gene Tayland oldu ve buradan uçakla Türkiye'ye döndüm. Bu sitede yolculuğumla ilgili her türlü veriyi toplamaya çalıştım, umarım iyi vakit geçirirsiniz...
