Dün gece bizim Notre Dame'ın Kamburu diye bildiğimiz ama asıl adı Notre Dame de Paris (Our Lady of Paris) olan çizgi filmin müzikalini izledim... Kendisi bir Victor Hugo eseri.
Buradan opera ve müzikal tipi gösteriler sevenlere duyrulur (Berf'im sen bi ara zaman bulup kesin ama kesin izlemelisin).
Şimdi çocukken izlediğim çizgi filmi ile müzikali izleyince olum ben olayı çok yanlış anlamışım aşamasına girdim. Hatta tam olarak da hatırlayamayınca kim kimi öldürüyodu ya bi ölüm vardı bunun sonunda, Esmeralda cadı mıydı neydi diye düşünerek aşama aşama ilerledim.
Aslında çok garip çıkarımları olabilecek bir kitap, film, müzikal kendileri. Bakınız mesela Esmeralda'ya herkes aşık. Esmeralda'da kendini bi güzel bi güzel görüyor ki sorma gitsin. Esmeralda'nın annesi 8 yaşında ölünce ona kol kanat geren bir adam da "yahu sen serpildin, bi güzel oldun artık çocuk değilsin, ben sana bir ayrı gözle bakmaya başladım" diyebiliyor misal. Esmeralda'da o mağrur kisve altında burnu yukarıda dinliyor bu sözleri. Alışmış zaar herkesin kendine abayı yakmasına. Ya da Quasimodo kendisine aşık olunca "ayy sen çok iyisin, çok tatlısınlar, yok efendim iyi niyetli olmasından dolayı Quasimodo'ya karşı güzel güzel laflar falan ediyor. Ama bir iki sahne sonrasında bu subay kılıklı ve bi halta benzemeyen Phoebus Esmeralda'nın kalbini çalıyor. Yani Phoebus'a baksan dersin ki git şu papazla birlikte ol daha iyi. Papaz dedim de o ne aşağılık o ne menem bir insandı öyle... Çizgi film de daha da beterdi hatırlıyorum. Kıskançlığından, hasetliğinden aslında Esmeralda'ya aşkından gitti neler etti de hepsi Esmeralda'nın üzerine kaldı.
Sonunu hatırlamayanlar için söylemek istemiyoruz zaar. Ancak bir hatunun nelere sebebiyet verebileceğini ve erkeklerin de aşklarından neler yapabileceğini görüyoruz müzikalde... Bilmem ki yapın sizde çıkarımlarınızı bi zahmet...
Çok güzel bir müzikal olum bayıldım kendisine. Ayrıca papazın sesi için aşağıdaki bölümü de izleyiniz... Papaz kendini sevdirdi bu sesle
